Άλλη μια πολυήμερη εκδομή της ενορίας μας έλαβε χώρα αυτές τις ημέρες, μετά το πναηγυράκι του Αγίου Παναγή. Αυτή τη φορά επιλέξαμε τη Πελοπόννησο και τα ιστορικά μέρη της Δημητσάνας και Τριπόλεως και τα μοναστήρια ( Άγιο Όρος της Πελοποννήσου) που παίξανε σημαντικό ρόλο στην επαναστάση του 1821, και όλα σχεδόν να έχουν ιδρυθεί από τον 10ό αιώνα!. Μπορεί λίγο να κούρασα τους εκδομείς με τις πολλές μας επισκέψεις στα μοναστήρια αλλά αυτή την ευλόγία που είχαμε να τα επισκεπτούμε, πότε θα τη ματαέχουμε?
Το πρωί της Παρασκευής, μας περίμενε στο ξενοδοχείο ο πολύ καλός φίλος μου π. Κωνσταντίνος από την Τρίπολη για να μας ξεναγήση, και ξεκινήσαμε μαζί από την Τρίπολη για να πάμε με τελικό προοορισμό τη Παναγιά τη Μαλεβή. Πρώτη στάση στη Μονή Λουκού που είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Το οδοιπορικό μας ξεκίνησε πολύ πρωι..'' λίαν πρωί'' θα έλεγα, 4 το χάραμα της 14/06 για να προκάμουμε το φέρυ μποτ του Πόρου -Κυλλήνης στις 5.45.
Μία φώτο από την αυγή εν πλώ...... Δεν θα είχαμε άλλη ευκαιρία να την απολαύσουμε...........
Έτσι από το λιμάνι της Κυλλήνης πήραμε το δρόμο για τον προορισμό μας για την Δημητσάνα. Από τον δρόμο της Αρχάιας Ολυμπίας και μετά από πολλές στροφές που είχε ο δρόμος φτάσαμε στο παραδοσιακό χώριο Λαγκάδια για να κάνουμε μια στάση να συνέρτουμε από τις στροφές.
Αφού συνήρθαμε...... φτάσαμε στη Δημητσάνα. Επισκεπτήκαμε το σπίτι του Γρηγορίου του Ε', όπου η οικεία μητρόπολη το έχει μετατρέψει σε εκκλησιαστικό μουσείο και ύστερα πήγαμε στους μπαρουτόμυλους και στον υδροηλεκτρικό σταθμό, στην Ι.Μ. Αιμυαλών που βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Το μεσημέρι κάναμε μια στάση στην όμορφη Βυτίνα για φαγητό και νωρίς το απόγευμα φτάσαμε στη Τρίπολη όπου και διανυκτερεύσαμε.
Το πρωί της Παρασκευής, μας περίμενε στο ξενοδοχείο ο πολύ καλός φίλος μου π. Κωνσταντίνος από την Τρίπολη για να μας ξεναγήση, και ξεκινήσαμε μαζί από την Τρίπολη για να πάμε με τελικό προοορισμό τη Παναγιά τη Μαλεβή. Πρώτη στάση στη Μονή Λουκού που είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Μετά από μια περατζάδα από το Άστρος Κυνουρίας, φτάσαμε στη Μονή Παλιοπαναγία ή στην Παναγία την Ελεούσα όπως λέγεται.
Στο δρόμο μας συναντήσαμε το χωριό Απάνω Αϊγιάννης με ένα μεγάλο πλάτανο, με πολύ δροσιά και κάμαμε μια στάση για ένα δροσερό αναψυκτικό.
Φτάσαμε μετά στη χάρη της . Ι.Μ. Μαλεβής .
Απογευματάκι πια, και αφού οι εκδομείς μας δεν ήταν πολύ κουρασμένοι και μετά από συσκεψη με τον καλό οδηγό μας Δημήτρη (όπου τον ευχαριστούμε πολύ για όλα), αλλάξαμε το πρόγραμμά μας και πήγαμε προς την Ι.Μ. Αγ. Νικολάου Βαρσών, για να τελειώσουμε τη μέρα μας, και να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας για ξεκούραση και ελευθερη περιήγηση στη πόλη της Τρίπολης.
Σάββατο. Η ημέρα της επιστροφής. Μετά από ένα σύντομο προσκήνυμα στο μητροπολιτικό ναό του Αγ. Βασιλείου Τριπόλεως για να προσκυνήσουμε τη κάρα του νεομάρτυρος Αγ. Δημητρίου του εν Τριπόλει, αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο μαζί με τον π.Κωνσταντίνο και πήγε στην Ι.Μ.Υ.Θ. Επανωχρέπας, όπου εκεί η αδερφή της μονής μας υποδέχτηκε, ο π.Κωσταντίνος μας εβγαλε τα άγια λείψανα της μονής και προσκηνύσαμε και είδαμε το Άγιο Ποτήριο που κοινώνησε ο Θ. Κολοκοτρώνης μαζι με τα παλικάρια του πρωτου πάνε να ελευθερώσουν την Τρίπολη.
Αποχαιρετώντας την Τρίπολη και τον π. Κωνσταντίνο, ξεκινήσαμε για τον δρόμο της επιστροφής. Όμως είχα για τους εκδομείς μας μια ακόμη επισκεψη σε ένα μοναστήρι που ήταν στο δρόμο μας και ήθελα τόσο πολύ να πάμε. Ο λογος διότι σε αυτό το μοναστήρι είναι ηγουμένη Κεφαλονίτισσα. Πρόκειται την Μονή Κερνίτσης με τη ηγουμένη Συγκλητική Αντωνάτου. Η χαρά η δικιά μου, αλλά και της γερόντισας μεγάλη όταν είδε συμπατριώτες της. Αφού τη γνωρίσαμε, μας μίλησε για τη μονή, μας μίλησε για τα παιδικά της χρόνια στη Κεφαλονια και για τα Διλινάτα όπου κατάγεται, πήραμε την ευλογία της γλυκιάς μας Παναγιάς για το δρόμο της επιστροφής.
Ο χρόνος περιορισμένος λόγο της τελευταίας επίσκεψής μας, πήραμε τον δρόμο Ε 111 και μέσω Αμαλιάδος πήραμε το δρόμο μας για το λιμάνι της Κυλλήνης για την όμορφη μας Κεφαλονιά και το ''πίκολο Παρίσι'' το Ληξούρι.
Δόξα το Θεώ... όλα καλά και να έχουμε ''γειά'' για την επόμενη εκδρομή μας .