«Εσύ είσαι πολιτεία που σε ψάχνω μές΄ τον χάρτη, κι εγώ είμαι φυλλαράκι μες΄ τις παγωνιές του Μάρτη». (Η. Ανδριόπουλος)
Η αέναη αναζήτηση πολιτείας , όπως η συγκεκριμένη, είναι φυσική για όσους γνωρίζουν την μοναδικότητά της, όπως είναι και αληθινή η αίσθηση της παγερής μοναξιάς για όσους δεν έχουν καταφέρει να συναντήσουν την πολιτεία αυτή και να την νοιώσουν!
Πρόκειται για την όμορφη «Χωροπούλα » του Κεφαλλονίτη λόγιου Ανδρέα Λασκαράτου , που , όπως ,ο ίδιος τρυφερά, λέει, «βρέχει στον γιαλό τα ποδαράκια της », γεννώντας, αιώνες τώρα, επιστημοσύνη, πνευματικότητα, κοινωνικότητα, τέχνη ,ιστορία, Α Γ Ι Ο Τ Η Τ Α! Πράγματι και η πιο στοιχειώδης και απλή έρευνα αρκεί για να αποδείξει τον υψηλότατο αριθμό επιστημόνων που η περιοχή, χρόνια τώρα, αναδεικνύει , σε σχέση με την γεωγραφική της έκταση! Το γεγονός αυτό ενέπνευσε γνωστό Ληξουριώτη δημοδιδάσκαλο και ποιητή να γράψει για την περιοχή της Παλλικής και ειδικότερα για το Ληξούρι: «Σε κάθε φτωχοκάλυβο φυτρώνουν επιστήμονες από γονείς αγράμματους άστεγους και ακτήμονες » !
Ωστόσο, η ημέρα σήμερα (7-6-2016) καλεί να θέσουμε τον δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων ,και, ζητώντας ευλογία να αναφερθούμε στο μεγαλύτερο εύσημο του νησιού, και ιδιαίτερα του Ληξουρίου , την Α Γ Ι Ο Τ Η Τ Α η οποία περιβάλλει τον τόπο , ο οποίος , συν Θεώ , αριθμεί στις τάξεις του πλειάδα Αγίων , Κεφαλλήνων και μή:!
Πεδίο Αγιότητος λοιπόν η Κεφαλονιά , με πρώτη θαυμαστή παρουσία Εκείνη του Πατρός και Προστάτου ημών Γερασίμου του Νέου Ασκητού, του Αγίου Χαραλάμπους, διώκτου της πανώλης από το Ληξούρι, του Αγίου Ανθίμου , των Αγίων Φανέντων, αλλά και του Οσίου Πατέρα Παναγή Μπασιά , του οποίου η μνήμη σήμερα γιορτάζεται , απανταχού της Κεφαλονιάς και όχι ,μόνον.
Η Αγία και σφύζουσα ταπεινότητας μορφή Του , σμιλεμένη με την σκαπάνη μιας ψυχής ολοκληρωτικά αφοσιωμένης στους συνανθρώπους Της και στον Θεό,(βλέπεις αυτά τα δύο μεγέθη πάνε μαζί και είναι ισοδύναμα) το βαθύ βλέμμα Του , τα υγρά μάτια του , αποτέλεσαν και αποτελούν μία από τις πιο εύγλωττες ορθόδοξες παρουσίες στο πάνθεον των Αγίων της Εκκλησίας μας!
Το Ληξούρι, η όμορφη Χωροπούλα , ήταν για Εκείνον το πεδίο έμψυχης δράσης , καρδιάς ανοιχτής σε όλους τους συμπολίτες της , φύλακας- άγγελός τους και μέγα εμπόδιο των εναντίων δυνάμεων που πολεμούσαν ακατάπαυστα την αγία μορφή Του!
Δεν ζήτησε ποτέ του μεγαλύτερο πεδίο δράσης γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι η εγκάρδια και ανθρώπινη στάση δεν έχει ποσοτική ή γεωγραφική αξία , αλλά μόνο ψυχική.. Όπου ΑΝΘΡΩΠΟΣ εκεί ΑΝΑΓΚΗ, όπου ΑΝΑΓΚΗ εκεί ΑΓΑΠΗ, όπου ΑΓΑΠΗ εκεί ΧΡΙΣΤΟΣ, όπου ΧΡΙΣΤΟΣ ουδεμία ΧΡΕΙΑ!
Κρατώντας στα Άγιά Του χέρια τον Σταυρό του Κυρίου , το θυμιατό Του και το Ευαγγέλιο περιδιάβαινε τους δρόμους της μικρής «Χωροπούλας», ευλογούσε, προφήτευε, δίδασκε , συνέτιζε! Από όπου περνούσε η ευλογία του Κυρίου ήταν δεδομένη ! Αρκούσε μία λέξη Του για να ανοίξουν οι Ουρανοί και οι Κρουνοί της Θείας Χάριτος να πλημμυρίσουν ψυχές! Ληξουριώτες και Παπά Μπασιάς αποτελούσαν και αποτελούν ένα συμφυές πνευματικό σύμπλεγμα , ευλογημένο να δρά παράλληλα , εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος!
Δεν υπάρχει , και τούτο δεν είναι υπερβολή, Ληξουριώτης που να μην άπλωσε το χέρι του να πιαστεί από το χέρι του Παπά Μπασιά , φυσικά ή νοερά, και να του ζητήσει βοήθεια. Δεν υπάρχει Ληξουριώτης που παρέλειψε να προσκυνήσει τον τάφο Του και να αφήσει λίγα λουλούδια σε αυτόν.!: Δεν υπάρχει Ληξουριώτης που να μην παρίσταται στις παρακλήσεις του Ληξουριώτη Αγίου και να μην μεταλαμβάνει, συγχωρούμενος δια των Πρεσβειών Του , των Αχράντων Μυστηρίων.
Τολμώ να πώ ότι η αγιοποίησή Του, στην ουσία , επαλήθευσε κάτι που ήταν ήδη αποδεκτό στις ψυχές και στο πνεύμα των προσκυνητών, Ληξουριωτών και μή, οι οποίοι έκθυμα τον τιμούν κατά πάντα και δια πάντα, θεωρούντες ότι όσα και να κάνουν για τον Άγιο Πατέρα τους Παπά Μπασιά, δεν είναι ποτέ αρκετά ! Είναι ακριβώς η αίσθηση του ελλείμματος της ανταπόδοσης από το παιδί στον γονιό σε σχέση με όσα ο γονιός έχει προσφέρει στο παιδί του!
Και πράγματι! ¨Ο τι και να κάνουμε για την γλυκύτατη αυτή μορφή του Άγιου Πατέρα που ευδοκήσαμε να έχουμε κοντά μας, μάς φαίνεται λίγο! Και τούτο γιατί η αγία βιωτή του , που γέμιζε ανά πάσαν στιγμή τις ψυχές μας πνευματικότητα και αγαλλίαση , είναι ανεκτίμητη , όπως είναι και ανεκτίμητο το διαρκές πνευματικό νέκταρ που πλημμυρίζει τον έσω εαυτό μας όταν σύσσωμος-κλήρος και λαός-αποδίδει , έστω αυτές τις ανθρώπινες και αμελητέες τιμές στην Αγιότητά του! Γνωρίζουμε ότι η ανταπόδοση είναι ελάχιστη, ωστόσο, έχουμε την ανάγκη ο κάθε ένας να ασπασθεί τα Άγια Λείψανά Του και να τα τιμήσει με οποιονδήποτε τρόπο!
Στο σημείο αυτό, ας μου επιτραπεί να αναφέρω το πόσο σημαντικό είναι για όλους εμάς (λαϊκούς) να μας δίδεται η ευκαιρία αυτής της ανταπόδοσης ,αυτής της συμμετοχής αυτού , του αγγίγματος ψυχής που μας ανοίγει διάπλατα την θύρα του Παραδείσου !
Η καθιέρωση , τα τρία τελευταία χρόνια , πενθήμερου εορτασμού ,στο Ληξούρι μας , του Ληξουριώτη Αγίου Παπά Μπασιά, μας έχει πλημμυρίσει ευφορία ψυχής, πνευματική χαρά , αειθαλή διάθεση για δράση αντάξια της Αγιότητας και προσφοράς Του ! Είναι ευχής έργο ότι , προϊόντος του χρόνου, η εκκλησία, με συμμετοχή απάντων των φορέων , καταβάλλει διαρκώς και μεγαλύτερες προσπάθειες για την απόδοση τιμής και αγάπης προς το πρόσωπο του Αγίου μας.
Τιμούμε, Σεβόμαστε και Ευχαριστούμε τον έχοντα άοκνα εργασθεί για την επίτευξη των καλλίτερων δυνατών αποτελεσμάτων στην συγκεκριμένη εορτή, εφημέριο , του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Ληξουρίου, στον οποίο Ναό, αναπαύεται, επί έτη , ο Άγος Παπά Μπασιάς , Ο εφημέριός μας, συνέλαβε άμεσα την εγκάρδια επιθυμία μας για απόδοση ,έστω και αυτών των ολίγων τιμών στο πρόσωπο του Αγίου μας και μας έδωσε την χαρά του μετέχειν και ειδέναι! Κανείς δεν έμεινε έξω από την χαρά. Κλήρος, Λαός , Σχολεία , Πρόσκοποι, Μαθητές και Μαθήτριες , Ληξουριώτες και Ληξουριώτισες με τοπικές ενδυμασίες ,εκπρόσωποι της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, η Φιλαρμονική Ληξουρίου, αποδίδουσα τιμές καθώς και ο εύψυχος Σύλλογος ατόμων με ειδικές ανάγκες «ΥΠΕΡΙΩΝ» , όλοι, το γλυκό δειλινό της εορτής Του, λιτάνευσαν , με τα χέρια της ψυχής τους,, απανταχού της πόλης, όπως και ο ίδιος έκανε εν ζωή, τα Άγια Λείψανα Του , σκορπώντας παντού Ευλογία και Χάρη!
Πολύτιμος ο θησαυρός, μέγας ο πλούτος, ασύλληπτη η πληρότητα της ψυχής ! Υπό παρόμοιες συνθήκες ο άνθρωπος κατανοεί την ουσία της ζωής και αγγάλεται! Γέφυρα μεταξύ Ουρανού και Γής η Σταυρική Θυσία του Κυρίου, καλεί όλους μας σε σύμπνοια και προσφορά . Καλεί τους λαϊκούς σε ενθάρρυνση και βοήθεια του κλήρου , και τον κλήρο σε ακατάπαυστη πνευματική δράση και διαρκή κρούση κώδωνος ψυχής , ώστε να παρέχονται τα ερεθίσματα στους πιστούς που θα τους καθιστούν καλούς αγωγούς κάθε πνευματικής ανόδου!
Ένα τέτοιο κλίμα, όπως αυτό που δημιούργησε και δημιουργεί ο γεμάτος πνευματική και ψυχική δύναμη εφημέριος του ως άνω Ναού, αλλά και άλλοι της αυτής θέσης, βοηθά αφάνταστα τον σημερινό πιστό, ο οποίος στο καθημαγμένο από την πνευματική ξηρότητα πρόσωπό του δεν αναγνωρίζει πλέον τα χαρακτηριστικά του , ως μοναδικού αυτεξουσίου όντος , πλασμένου κατ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση του Δημιουργού του.
Σε ευχαριστούμε παππούλη, για μία φορά ακόμη , αλλά και για πολλές! Ιδιαίτερο Φώς μέσα στη ν καταχνιά της σημερινής καθημερινότητας , ο χαρμόσυνος ήχος της καμπάνας του Ναού σου, που, κάθε ξημέρωμα, γεμίζει την ψυχή με ελπίδα!
Ας ενώσουμε, όλοι , ψυχές, καρδιές, χέρια , σκέψεις , προσπάθειες , σε έναν εύψυχο αγώνα για την στήριξη της πίστης μας! Και μήν ξεχνάμε ότι κάθε παιδί που γεννιέται, φέρνει μαζί του και ένα μήνυμα : Ότι ο Θεός δεν έχει χάσει ακόμη την ελπίδα Του από τον άνθρωπο!
Ευτυχώς παιδιά συνεχίζουν να γεννιούνται. Ας τα βοηθήσουμε να ζήσουν και ζωή δεν σημαίνει μόνο σώμα, αλλά πρωτίστως ψυχή.
«ΥΔΩΡ ΠΟΛΥ ΟΥ ΔΥΝΗΣΕΤΑΙ ΣΒΕΣΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΟΙ ΟΥ ΣΥΓΚΛΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΝ » (ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ- ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ)
Με ιδιαίτερη τιμή και σεβασμό προς κλήρο και λαό .
ΕΡΩΦΙΛΗ ΔΕΛΑΠΟΡΤΑ -ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΥ
